Duże rasy kotów

Różnorodność ras kotów domowych jest naprawdę duża. Wśród ras tego gatunku znajdziemy zwierzęta, których waga wynosi 2 kilogramy, jak również osobniki ważące 10 kilogramy i więcej. Za największe koty świata uznaje się koty Savannah, które powstały jako krzyżówka kota domowego z serwalem afrykańskim. Cechuje je smukła sylwetka, duże uszy, trójkątny kształt głowy. Łapy są dłuższe niż u kota domowego. Odznaczają się niezwykłą inteligencją i dużym temperamentem oraz ponadprzeciętną aktywnością. Bardzo się przywiązują i okazują lojalność wobec właścicieli. Są bardzo ciekawskie, a z uwagi na ich bystrość potrafią szybko się uczyć, niestety niekoniecznie pożądanych czynności. Wymagają dużo ruchu i uwagi opiekuna, szczególnie w zakresie socjalizacji, w przeciwnym razie skłonne są do niszczycielskich zachowań. Kot Savannah nie jest uznawany przez Międzynarodową Federację Felinologiczną, natomiast TICA (The International Cat Association) uznaję tę rasę i ustanowiła jej standardowy zespół cech. Rasa ta oznaczana jest literą F- w zależności od pokrewieństwa z serwalem. Jako hybryda kota oraz serwala pierwsze pokolenie oznaczane jest F1, jest ono najbardziej zbliżone do dzikich kotów. Ich waga może osiągnąć nawet ponad 10 kilogramów. W kolejnych pokoleniach koty wykazują mniejsze podobieństwo do serwala- są mniejsze, a także mają łagodniejszy charakter. Main Coon to rasa pochodząca z Ameryki Północnej. Jest to kot pół-długowłosy o masywnej sylwetce i dużej masie ciała. Dorosły samiec może ważyć od 4,8 do 11 kilogramów, a samica 3,5 do 8 kilogramów. Posiada mocno umięśnione ciało, silne nogi i dużą kufę. Ich uszy są szeroko osadzone, a szpiczaste na końcach. Futro kota rasy Maine Coon jest gęste, wodoodporne, co pomogło mu przetrwać trudne warunki, z których pochodzi. Wymaga regularnej pielęgnacji. Charakter Maine Coona jest ujmujący. To kot łagodny i oddany człowiekowi, niekiedy mówi się o nim, że ma psie usposobienie. Odznacza się towarzyskością, cierpliwością i zdolnością do szybkiej nauki. Łatwo dostosowuje się do różnych warunków, są tolerancyjne. Dodatkowo ma silnie rozwinięty instynkt łowiecki. Kolejnym sporym kotem jest norweski leśny. Także należy do ras pół-długowłosych, a jego podszerstek jest bardzo gęsty. Sierść jest wodoodporna i dwuwarstwowa, aby zabezpieczyć zwierzę przed działaniem surowego klimatu, w jakim kot ten pierwotnie żył. Nie jest dokładnie znane ich pochodzenie, jednak badania genetyczne wykazują brak pokrewieństwa ze znanymi rasami kotów, dlatego najprawdopodobniej rasa ta ukształtowała się w sposób naturalny w Skandynawii. Kot norweski leśny odznacza się muskularną sylwetką. Masa ciała kotki może dochodzić do 6 kilogramów, a kocura nawet do 9-10 kilogramów. Głowa ma kształt trójkąta równobocznego, z charakterystycznym prostym profilem. Oczy są dość duże, o kształcie migdała, osadzone lekko skośnie. Łapy tylne są bardzo dobrze umięśnione, dłuższe niż przednie, dzięki czemu kot norweski leśny cechuje się dużą skocznością. Zwierzę tej rasy jest łagodne i spokojne, lubi towarzystwo ludzi, jednak chwilami potrzebuje samotności. Odznacza się niezależnością i mocno wykształconym instynktem łowieckim, a także dużą inteligencją i chęcią zabawy. Radgoll to kot pochodzący z Kaliforni. Jego historia jest stosunkowo krótka, bowiem rasa powstawała w latach 60. dwudziestego wieku. Wywodzi się z kotów birmańskich, perskich i burmskich, a za protoplastkę uważa się kotkę Josephine, która uległa wypadkowi samochodowemu, a jej miot wykazywał bezwładność ciała podczas brania na ręce. Jest to cecha szczególna kotów Ragdoll- ich ciało ulega wiotczeniu gdy się je podnosi. Samce Ragdolli ważą ok. 8 kilogramów, choć zdarza się, że ich masa dochodzi 10 kilogramów. Samice są lżejsze- do 6 kilogramów. Kot tej rasy jest dobrze umięśniony, o mocnym kośćcu, jego głowa jest średniej wielkości, trójkątnego kształtu. Sierść Ragdolla ma średnią długość, odznacza się jedwabistością i miękkością, nie ma zbyt dużej tendencji do kołtunienia. Koty te mają niezwykle spokojne usposobienie i łagodny charakter. Zżywają się z opiekunem i są kontaktowe, a także cechują się małą skocznością i skłonnością do wyrządzania szkód. Kolejną sporą rasą jest kot brytyjski krótkowłosy. Pochodzi z Anglii i należy do najstarszych ras, wywodzących się z tych terenów. To największa rasa kotów o krótkiej sierści. Cechuje się muskularną sylwetką, zwartą budową ciała i okrągłym kształtem głowy. Jego krótka i gęsta sierść nadaje mu wyjątkowego uroku. Samice brytyjczyka osiągają masę ciała do 5 kilogramów, samce zaś nawet 7-8 kilogramów. Kończyny kota brytyjskiego są silne, choć krótkie. Oczy mogą mieć różną barwę, są głęboko osadzone i duże. Kot brytyjski jest bardzo popularny, z uwagi na swój charakter chętnie wybierany jest na domowego towarzysza. Cechuje się umiarkowanym temperamentem, spokojem i łagodnością. Jest bardzo cierpliwy oraz przyjacielski, lubi kontakt z człowiekiem i pieszczoty, jednakowoż ceni sobie swoją niezależność. Jako dorosły zwierzak odznacza się statecznością, choć nie stroni od zabaw. Opiekun powinien zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu, co pomoże uchronić kota od nadwagi. Łatwość pielęgnacji dodatkowo sprawia, że wielu ludzi docenia go jako zwierzę domowe. Powyższe rasy kotów to te najpopularniejsze, osiągające znaczące rozmiary i masę ciała. Dzięki takiemu mruczkowi mamy możliwość uczestniczenia w życiu "małego tygrysa" oraz obserwacji jego niesamowitych zachowań. Gdy nie jesteśmy pewni jaka rasa by nam odpowiadała, warto rozważyć adopcję kota, choć może nie urośnie ogromny, to na pewno odwdzięczy się w wyjątkowy sposób za dach nad głową i pełną miskę.