Shar Pei – Unikalna Rasa o Wyjątkowym Uroku i Charakterze

Shar Pei to rasa, której nie da się pomylić z żadną inną. Charakterystyczne fałdy skóry, małe uszka i kufa przypominająca hipopotama sprawiają, że od lat fascynuje miłośników psów na całym świecie. Jednak za tym unikalnym wyglądem kryje się równie wyjątkowy charakter – mieszanka stoickiego spokoju, niezależności i głębokiej lojalności wobec swojej rodziny. To pies o starożytnej duszy i wielkim sercu.

Jeśli urzekł Cię wygląd Shar Peia i rozważasz przyjęcie go do swojego domu, ten przewodnik jest dla Ciebie. Odkryjemy jego fascynującą historię, pomożemy zrozumieć złożony charakter oraz przedstawimy kompletny poradnik dotyczący pielęgnacji, zdrowia i wychowania tej niezwykłej rasy.

Spis treści

• Historia: od psa bojowego do zagrożonego gatunku
• Wygląd: więcej niż tylko pomarszczona skóra
• Charakter: spokojny lojalista czy uparty indywidualista?
• Klucz do zdrowia: Pielęgnacja fałd, uszu i oczu
• Zdrowie: na co zwrócić szczególną uwagę?
• Żywienie: dieta dla psa z wrażliwą skórą
• Szkolenie i socjalizacja: jak wychować Shar Peia?

Historia: od psa bojowego do zagrożonego gatunku

Korzenie Shar Peia sięgają ponad 2000 lat wstecz, do czasów dynastii Han w południowych Chinach. Był to pies wszechstronny – wykorzystywano go jako psa stróżującego przy świątyniach, pomocnika w polowaniach na dziki, a także jako psa bojowego. Jego luźna, pomarszczona skóra i szorstka sierść (nazwa "Shar Pei" oznacza "piaskową skórę") miały utrudniać przeciwnikowi chwyt i chronić przed poważnymi obrażeniami. W XX wieku, w komunistycznych Chinach, rasa niemal wyginęła. Uratowano ją dzięki wysiłkom hodowców z Hongkongu i USA, a w latach 70. została nawet wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako najrzadsza rasa psa na świecie.

Wygląd: więcej niż tylko pomarszczona skóra

Shar Pei to pies średniej wielkości o zwartej, umięśnionej budowie. U szczeniąt fałdy pokrywają całe ciało, u dorosłych osobników powinny występować głównie na głowie, szyi i kłębie. Ich sierść jest krótka, szorstka i pozbawiona podszerstka.

• Waga: 18–30 kg
• Wzrost w kłębie: 44–51 cm
• Umaszczenie: Wszystkie jednolite kolory (od kremowego, przez płowy, rudy, czekoladowy, po błękitny i czarny) są dopuszczalne, z wyjątkiem białego.
• Cechy charakterystyczne: Kwadratowa głowa z szeroką kufą, małe, przylegające uszy, wysoko osadzony, zakręcony ogon oraz niebiesko-czarny język, który dzieli z rasą Chow Chow.
• Średnia długość życia: 9–11 lat.

Charakter: spokojny lojalista czy uparty indywidualista?

Osobowość Shar Peia jest równie złożona jak jego historia. To pies z natury spokojny, zrównoważony i niezwykle oddany swojej rodzinie, którą traktuje z ogromną czułością. W domu jest zazwyczaj cichy i nie narzuca się swoją obecnością. Jednocześnie jest to rasa o silnym, niezależnym charakterze. Shar Pei bywa uparty i często ma własne zdanie na każdy temat. Wobec obcych zachowuje dystans i rezerwę, co czyni go doskonałym, nieprzekupnym stróżem. Dobrze dogaduje się z dziećmi z własnej rodziny, o ile jest nauczony delikatności, a dzieci szacunku do jego przestrzeni. Wczesna i prawidłowa socjalizacja jest absolutnie kluczowa, aby jego naturalna nieufność nie przerodziła się w lękliwość lub agresję wobec innych psów.

Klucz do zdrowia: Pielęgnacja fałd, uszu i oczu

Pielęgnacja to najważniejszy aspekt opieki nad Shar Peiem. Zaniedbania w tej kwestii prowadzą do bolesnych i trudnych w leczeniu problemów zdrowotnych.

• Pielęgnacja fałd skórnych: To codzienny obowiązek! Fałdy należy regularnie (przynajmniej raz dziennie) sprawdzać i czyścić, aby zapobiec odparzeniom oraz infekcjom bakteryjnym i grzybiczym. Używaj do tego celu suchego wacika lub specjalnych, antybakteryjnych chusteczek dla psów. Po czyszczeniu skóra musi być idealnie sucha. Unikaj częstych kąpieli – naruszają one naturalną barierę ochronną skóry. Kąp psa tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, używając leczniczych lub hipoalergicznych szamponów.
• Pielęgnacja uszu: Shar Pei ma bardzo wąskie kanały słuchowe, co sprzyja rozwojowi infekcji. Raz w tygodniu kontroluj stan uszu i w razie potrzeby czyść je specjalnym płynem do czyszczenia uszu dla psów.
• Pielęgnacja oczu: Rasa jest predysponowana do entropium (podwijania się powieki). Regularnie obserwuj oczy i przemywaj je w razie potrzeby solą fizjologiczną, aby usunąć zanieczyszczenia.

Do standardowych zabiegów należy również regularne przycinanie pazurów za pomocą specjalnych cążków.

Zdrowie: na co zwrócić szczególną uwagę?

Shar Pei jest rasą obciążoną pewnymi schorzeniami dziedzicznymi. Najważniejsze z nich to:

• Entropium: Wrodzone podwinięcie powieki, które powoduje drażnienie rogówki przez rzęsy. Zazwyczaj wymaga korekcji chirurgicznej.
• Alergie: Bardzo częste są alergie pokarmowe i środowiskowe, objawiające się problemami skórnymi i nawracającymi infekcjami uszu.
• Gorączka Shar Pei (FSF): Specyficzna dla rasy choroba autozapalna, objawiająca się epizodami wysokiej gorączki, obrzękiem stawów i apatią.
• Problemy ze stawami: Podobnie jak wiele ras, mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych.

Kluczowe dla zminimalizowania ryzyka jest wybranie szczeniaka z odpowiedzialnej hodowli, która wykonuje badania genetyczne i dba o zdrowie swoich psów.

Żywienie: dieta dla psa z wrażliwą skórą

Ze względu na ogromną skłonność do alergii, żywienie Shar Peia wymaga szczególnej uwagi. Najlepiej sprawdzają się wysokiej jakości karmy dla Shar Pei lub karmy hipoalergiczne, oparte na jednym źródle białka (np. jagnięcina, ryby) i pozbawione zbóż. Dieta powinna być bogata w kwasy Omega-3 i Omega-6, które wspierają kondycję skóry i sierści. Warto również rozważyć suplementację preparatami na stawy, zawierającymi glukozaminę i chondroitynę.

Szkolenie i socjalizacja: jak wychować Shar Peia?

Wychowanie Shar Peia to test cierpliwości i konsekwencji. Jego inteligencja połączona z niezależnością sprawia, że nie będzie on ślepo wykonywał poleceń. Kluczem do sukcesu jest budowanie relacji opartej na wzajemnym szacunku i stosowanie metod pozytywnych. Krótkie, urozmaicone sesje treningowe z wykorzystaniem smacznych przysmaków treningowych i zabawek edukacyjnych przyniosą najlepsze efekty. Absolutnym priorytetem jest wczesna socjalizacja – już od wieku szczenięcego należy zapoznawać psa z różnymi ludźmi, zwierzętami, miejscami i dźwiękami, aby jego naturalna rezerwa nie przerodziła się w problemy behawioralne.