Aksolotl Meksykański – uśmiechnięty smok, który nigdy nie dorasta. Hodowla i wymagania

Gdyby Piotruś Pan był zwierzęciem, z pewnością byłby aksolotlem. Ten endemit z meksykańskiego jeziora Xochimilco to biologiczny ewenement. Choć technicznie jest płazem (a konkretnie salamandrą), w warunkach naturalnych nigdy nie wychodzi na ląd i nie przeobraża się w postać dorosłą. Całe życie spędza w wodzie jako... larwa, która nauczyła się rozmnażać.

Decyzja o zakupie tego "wodnego smoka" nie może być jednak podyktowana tylko jego uroczym wyglądem. To zwierzę o bardzo specyficznych wymaganiach, które nie wybacza błędów, zwłaszcza tych związanych z temperaturą.

1. Neotenia i regeneracja – supermoce aksolotla

Dlaczego aksolotl wygląda tak nietypowo? Te pierzaste "gałązki" wokół głowy to skrzela zewnętrzne. Większość płazów traci je, gdy przeobraża się z kijanki w dorosłą postać lądową. Aksolotl – dzięki zjawisku neotenii – zatrzymuje się w rozwoju na etapie larwalnym. Pozostaje w wodzie, oddycha skrzelami, ale osiąga dojrzałość płciową i żyje nawet 15 lat!

Jeszcze bardziej fascynująca jest jego zdolność regeneracji. Aksolotl potrafi odtworzyć nie tylko utraconą kończynę czy ogon, ale nawet fragmenty serca, kręgosłupa i mózgu! To właśnie te cechy sprawiają, że jest obiektem badań naukowców na całym świecie.

2. Zimny chów – dlaczego temperatura to sprawa życia i śmierci?

To najważniejszy punkt tego poradnika. Aksolotle pochodzą z wysokogórskich, chłodnych jezior. Nie są to zwierzęta tropikalne!

• Optymalna temperatura: 16°C – 18°C.
• Maksymalna granica: 20°C - 21°C.
• Strefa śmierci: Powyżej 22-24°C aksolotl wchodzi w stan silnego stresu termicznego. Jego metabolizm przyspiesza, odporność spada do zera, pojawiają się infekcje grzybicze i zwierzę umiera w męczarniach.

3. Urządzamy akwarium: Piasek czy żwir?

Aksolotl to zwierzę denne, które pobiera pokarm metodą "zasysania" (tworzy podciśnienie pyskiem). Razem z jedzeniem zasysa wszystko, co znajduje się w pobliżu.

Śmiertelne zagrożenie: Żwir.
Kamienie o średnicy pasującej do pyska aksolotla zostaną połknięte. Nie zostaną strawione, lecz zablokują jelita, prowadząc do zaczopowania i śmierci. W przypadku tego gatunku żwir akwariowy jest absolutnie wykluczony.

Bezpieczny wybór:

• Bardzo drobny piasek kwarcowy: Nawet jeśli zostanie połknięty, bez problemu przejdzie przez układ pokarmowy. Zobacz bezpieczne piaski do akwarium.
• Duże otoczaki: Kamienie większe niż głowa aksolotla (których nie da się połknąć).
• Gołe szkło: Higieniczne, choć zwierzę może mieć trudności z przyczepnością.

Wielkość zbiornika? Minimum to 80-100 cm długości dla jednego osobnika. Aksolotle dużo brudzą, więc wydajna filtracja (najlepiej nadfiltracja) jest niezbędna, ale uwaga – nie znoszą silnego prądu wody, który niszczy ich delikatne skrzela. Deszczownica skierowana na szybę to konieczność.

4. Dieta drapieżnika – co jedzą wodne smoki?

Mimo uśmiechniętej buzi, aksolotl jest drapieżnikiem. W jego diecie musi dominować białko zwierzęce. Podawanie "zwykłych płatków dla rybek" doprowadzi do niedożywienia.

• Podstawa diety: Żywe lub mrożone dżdżownice (rosówki), ochotka, wodzień.
• Dobrej jakości granulat: Specjalistyczne, tonące pałeczki dla aksolotlów o wysokiej zawartości białka.
• Czego unikać? Mięsa ssaków (serca wołowe są zbyt tłuste i niestrawne) oraz żywych ryb (ryzyko przeniesienia chorób i pasożytów).

5. Towarzystwo – czy aksolotl może żyć z rybami?

Krótka odpowiedź brzmi: NIE. Akwarium z aksolotlem powinno być akwarium gatunkowym (tylko dla aksolotli).

• Małe rybki zostaną potraktowane jak przekąska i zjedzone w nocy.
• Większe ryby często podgryzają piękne, czerwone skrzela aksolotla, myląc je z robakami. Prowadzi to do okaleczeń i infekcji.
• Większość ryb wymaga wyższej temperatury niż aksolotl.