Świnka Morska Peruwianka – żywa peruka czy wymagający pupil? Pielęgnacja, strzyżenie i charakter

Peruwianka czy Sheltie? Jak odróżnić te rasy?

Laicy często mylą te dwie rasy długowłose, ale różnica jest zasadnicza i wynika z kierunku wzrostu włosa.

• Sheltie (Silkie): Włosy rosną gładko od głowy w stronę ogona (jak zaczesane do tyłu). Pyszczek jest zawsze odsłonięty i czysty.
• Peruwianka: To totalny chaos. Posiada dwie rozety (wicherki) na zadzie, które sprawiają, że włosy są wypychane do przodu, w stronę głowy. Charakterystyczna grzywka (tzw. "pony") opada na oczy, zasłaniając pyszczek. Dorosła Peruwianka wygląda jak kula włosów, w której trudno odróżnić przód od tyłu.

Sierść Peruwianki może rosnąć w tempie ok. 2,5 cm miesięcznie i nigdy nie przestaje rosnąć. U osobników wystawowych osiąga nawet 50 cm!

Osobowość: Ciekawska gaduła w ciele mopa

Mimo arystokratycznego wyglądu, Peruwianki słyną z bycia jednymi z najbardziej wścibskich i kontaktowych świnek. Hodowcy określają je często jako "psy w świecie gryzoni".

Są niezwykle czujne. Być może fakt, że grzywka ogranicza im pole widzenia, sprawia, że nadrabiają to słuchem i węchem, żywo reagując na dźwięk otwieranej lodówki. Uwielbiają interakcję z człowiekiem, głaskanie i siedzenie na kolanach (co jest idealną okazją do czesania). Pamiętaj jednak, że jak każda świnka morska, są to zwierzęta silnie stadne. Samotna Peruwianka będzie nieszczęśliwa – musi mieć towarzysza tej samej płci.

Pielęgnacja sierści: Czesanie, kołtuny i papiloty

Decydując się na Peruwiankę, decydujesz się na codzienne czesanie. To nie opcja, to obowiązek.

Niezbędnik pielęgnacyjny:

• Szczotka z miękkim włosiem: Do wygładzania i usuwania kurzu.
• Metalowy grzebień: Do rozczesywania pasm od skóry.
• Nożyczki degażówki i zwykłe: Do podcinania.

Największym wrogiem są kołtuny, które tworzą się błyskawicznie, zwłaszcza przy skórze, za uszami i na pupie. Sfilcowana sierść ciągnie skórę przy każdym ruchu, sprawiając zwierzęciu ból, a pod spodem mogą rozwijać się infekcje grzybicze i odparzenia. Czesanie musi być delikatne. Jeśli natrafisz na kołtun – nie ciągnij! Wytnij go. Dziura w futrze jest lepsza niż ból.

Strzyżenie higieniczne – dlaczego jest konieczne?

Jeśli nie planujesz jeździć ze świnką na wystawy, najlepszą decyzją, jaką możesz podjąć, jest regularne strzyżenie.

Fryzura "na sportowo"

Latem długa sierść to dla świnki wyrok – grozi jej udar cieplny. Skracanie włosów do długości 2-3 cm przynosi zwierzęciu ogromną ulgę i ułatwia utrzymanie czystości.

Okolice intymne

To strefa krytyczna. Długie włosy na zadzie są stale narażone na kontakt z moczem i bobkami. Mokra, zabrudzona sierść to idealne środowisko dla bakterii i larw much (latem to śmiertelne zagrożenie – muszyca). Włosy wokół odbytu i narządów płciowych powinny być zawsze krótko przystrzyżone, niezależnie od pory roku.

Kąpiel świnki morskiej – czy to bezpieczne?

Generalna zasada brzmi: świnek morskich się nie kąpie, chyba że jest to absolutnie konieczne. U Peruwianek ta konieczność zdarza się częściej.

Zamiast kąpać całe zwierzę (co jest ogromnym stresem i ryzykiem przeziębienia/zapalenia płuc), stosuj tzw. "butt bath" (kąpiel pupy). Wlej do płaskiej miski 2-3 cm ciepłej wody, użyj delikatnego szamponu dla gryzoni i umyj tylko zabrudzoną tylną część ciała. Po kąpieli świnkę trzeba bardzo dokładnie wysuszyć ręcznikiem, a w razie potrzeby – cichą suszarką z letnim nawiewem (trzymając rękę na skórze świnki, by kontrolować temperaturę).

Dieta na piękne futro: Rola Witaminy C

Aby wyprodukować taką ilość włosa, organizm Peruwianki potrzebuje paliwa. Dieta musi być bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe (np. odrobina siemienia lnianego lub nasion słonecznika jako przysmak) oraz witaminy.

Gen GULO i Witamina C
Świnki morskie (podobnie jak ludzie) nie produkują własnej witaminy C. Muszą ją dostawać w jedzeniu. Niedobór prowadzi do szkorbutu, problemów ze stawami i... fatalnej kondycji sierści (wypadanie, łamliwość). Podstawą diety musi być:

• Siano: Dostępne 24/7 (ściera zęby i reguluje trawienie).
• Warzywa bogate w wit. C: Papryka czerwona, natka pietruszki, brokuł.
• Dobra karma dla świnki morskiej: Granulat (nie musli!) wzbogacony o stabilną witaminę C.

Klatka i podłoże dla długowłosej damy

Dla Peruwianki wybór podłoża to kwestia "być albo nie być" dla jej fryzury.

• Trociny: Odradzane. Wplątują się w długą sierść, tworząc kołtuny nie do rozczesania.
• Pellet drewniany: Dobry, ale twardy dla delikatnych łapek (ryzyko pododermatitis).
• Mata typu Dry Bed (Vetbed): Rozwiązanie idealne. To specjalny materiał, który przepuszcza mocz na dół, pozostając suchy na wierzchu. Sierść świnki nie ma kontaktu z wilgocią, nie brudzi się i nie kołtuni.

Klatka dla dwóch świnek powinna mieć minimum 100x50 cm, ale dla aktywnych Peruwianek im większa, tym lepsza. Unikaj pięterek z wysokimi rampami – długie włosy mogą wplątać się w elementy klatki, co grozi wypadkiem.

FAQ – Najczęstsze pytania o Peruwianki